Heinrichm Kiepert

   Η Χαλκίς ιδρύθηκε στους ελληνιστικούς χρόνους. Βρισκόταν στην επαρχία της Χαλυβωνίτιδος, 25 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Βέροιας, στη δυτική όχθη του ποταμού Χάλου (σημ. Queiq). Σε αντιδιαστολή με την άλλη ομώνυμη πόλη της Κοίλης Συρίας, λεγόταν Χαλκίς η προς Βήλω όρει. Η γύρω περιοχή ονομάστηκε, λόγω της πόλης, Χαλκιδική.

   Ιδρύθηκε, κατά τον Αππιανό (Συριακής, 57) από τον Σέλευκο Α΄ Νικάτορα. Στην πόλη προσήλθαν άποικοι από την Χαλκίδα της Εύβοιας. Προορίζονταν να αποικήσουν την Αντιόχεια, αλλά ο γενάρχης των Σελευκιδών έκρινε σκόπιμο να ιδρύσουν νέα αποικία στα ενδότερα της Συρίας.

   Κατά τους χρόνους της ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου, η Χαλκίς απέκτησε ιδιαίτερη εμπορική σημασία, καθώς μεγάλη εμπορική οδός διέσχιζε την πόλη και έφθανε στον Ευφράτη, μέσω της Βέροιας. Το 92 μ.Χ. η πόλη ονομάστηκε Φλαβία Χαλκίς, προς τιμήν του αυτοκράτορα Δομιτιανού. Αργότερα, κατά την εποχή του Τραϊανού, η πόλη απέκτησε δικαίωμα νομισματοκοπίας. Εκεί τελούνταν αγώνες και στους νικητές προσφέρονταν χρηματικά έπαθλα. Υπήρξε γενέτειρα του νεοπλατωνικού φιλοσόφου Ιαμβλίχου (245 -325 μ.Χ.). Όταν ο Ιουλιανός βρισκόταν στην Αντιόχεια το 362, διέταξε να μεταφερθούν 400.000 μόδιοι σίτου από τη Χαλκίδα και τη γειτονική Ιεράπολη, προκειμένου να αποτρέψει τις συνέπειες από την έλλειψη τροφίμων στην πόλη. Τελικά οι μεγαλέμποροι της Συρίας έκρυψαν το σιτάρι στις αποθήκες. Τότε μάλιστα ο αυτοκράτωρ μετέφερε τους κατοίκους της γείτονος πόλεως Ανασάρθας στην εν λόγω πόλη. Η Χαλκίς χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικό προπύργιο απέναντι στους εχθρικούς Πέρσες. Σε μια επιδρομή του βασιλιά των Περσών Χοσρόη (542), οι Χαλκιδείς προκειμένου να σώσουν την πόλη τους από την λεηλασία, κατέβαλαν στον πρώτο 200 λίτρες χρυσού.

   Syria
   The East & Africa
   Sylloge
   Home